-Başlıksız-
Elimi uzattım dostum sanarak
Ne onda huy ne de ibre değişti Üzülüp ağladım her gün yanarak Beni beş paralık kibre değişti... Şu koca dağları sen mi yarattın Bu kadar yakınken nazla arattın Dostluğu, sevgiyi, vefayı attın Bahçedeki tohum, gübre değişti... Verdiğim sözdeyim, Allah biliyor Her gün gözyaşımı umut siliyor Hep sıkı dokuyor, ince eliyor Sabırlıyım dedi, sabra değişti... Bu son davetimdir çok iyi düşün Kırma kanadını yaralı kuşun Böyle miydi senin insan duruşun Kurt, kuzu, engerek, kobra değişti... OKTAY ZERRİN- BAFRA 19-11-2008-Saat:13.24 |
UMUT ve DOSTCA