ve susmuş
ve sönmüş
duhulünde bolca isyan

güneşin izleri üzerinde yürü o vakit
bir tepenin batısına doğru
hiçbir ses olmasın
ne bir siren
ne de bir ağıt
ne de bir damar çatırtısı
içinde bir ateş körüğü inip kalksın yalnızca

hayal kırıklığının ardından alıp başını git
öfke nöbetine tutulmuş gibi
kaşları çatık
gözleri kısık
dudağında küfürler silsilesi
bildiklerini haykır uzaklara
fona oturmuş arabesk bir şarkıya inat

savruk hayaller gibi
yıkımlara sebep iğreti fırtınalara uğramışsın
ihtirasların her rengine ayrı desenler çizilmiş
müptelasın hevesin bin bir çeşidine

hazır mısın soluk almadan
demden deme akıp giden çığlıklara
harfe ,sayıya sığmayan
mühletsiz arzulara
ateşten tutkulara
arada bir istisna bırakmadan kıvılcımlara
devasa yangınlara

bütün ihtimallerinin kapısı açık
mavi bir kelebek gibi gir
sana tutkun yüreğe sevda gibi
beyaz günahların ışığını yak
küçücük bir merhaba gibi

en dayanılmaz duygular senin
ağır ağır eve dönerken
her şeyden önce gün batarken
zemheri soğukları düşerken ayaz gecelere
çukur sokaklarında üşümeye
hazır mısın
kanı damarlarına, teri tenine delice değen
içi içine, kendisi bedenine sığmayan
on sekizlik bir kızın hülyası gibi

güneşin battığı saatlerde
düşlerin mülteci düşlerin göçüne
göğsünden fırlayan sıcak buğuya
papatya çiçeği kokusuna
köpük köpük akan hasretlere
var mısın

usuna dokunan ıslak düşünceleri anlat o zaman
genzinin kuruyup yanmasından bahset
gözlerini okşayan nazara bak
üzerine serilmiş gökyüzünü içine çek
koşagelen beyaz dalgalarını sahilin
kumsalın rengini

son kez saçını okşayan rüzgarın sesini
yüzüne değen uğultunun nefesini söze yükle
sonra diline dokunan kelimeleri
gün ışığına bırak
sıra sıra diz gök mavisine
manaya çevrilmiş dizeleri
kalbinden geçenleri.

redfer