Zavallı yüreğimde fırtınalar koparken,
Şu kalbim kanıyorken beni bana bırakın,
Yollarım bilinmeze yanlışa sapıyorken,
Düşlerim yanıyorken beni bana bırakın.

Çığlıklarım durmadan sarıyorken âlemi,
Görmediler gözümden dökülürken elemi,
Senelerdir dert ile yazdırdığım kalemi,
Tek dostum sanıyorken beni bana bırakın.

Düş bahçemin gülleri birer birer solarken,
Yüreğime sancılar azar azar dolarken,
Neredeydi insanlık dertten saçım yolarken
Cennetim donuyorken beni bana bırakın.

Azrail’in kılıcı başucumda dururken,
En karanlık hevesler üzerime yürürken,
Kilitli bir mahzende çaresizce dururken,
Ölümü anıyorken beni bana bırakın.

İmtihan saymıyorum kaderimdir diyemem,
Haram seven gönlünün sofrasından yiyemem,
Kavlimiz kararımdır ben sözümden cayamam,
Maziyi sınıyorken beni bana bırakın,
İçerim kanıyorken beni bana bırakın.

Cihan BERDİBEK
30.11.2025