Vazgeçtim herşeyden.
Artık hiçbir mutlulukta gözüm yok.
Kendi halimde yaşamak istiyorum.
Herşey den herkes ten uzak,
Bu bir kaçış değil aslında,
Anladım ki zorlamayla hiçbir şey olmuyor.
Sadece kendini harap ediyorsun.
Oysa ne hayallerim vardı geleceğe dair.
Her gece başımı yastığa koyduğum da,
Mutluluğa rüyalara dalıp giderdim.
Mutlu bir yarın inşa etmek için çabaladım.
Yüreğime dokunan ve bana huzur verdiğine inandığım.
Herkesi bağrıma bastım.
Sevmenin sevilmenin masumiyetindeydi duygularım.
Kimi ezip geçti ,kimi kırıp döktü,kimiside gülüp geçti.
Kimse dokunmadı yaralarıma,
Şöyle dönüp baktım geçmişe,
Koca bir hiç , yarım kalmışlık.
Sırf birileri mutlu olsun diye,
Tüm zorluklara katlanmak aptallıkmış meğer.
Defalarca aynı hataya düşer mi insan?
Düştüm!
Kimse yoktu yanımda.
Buna rağmen hala hayallerim vardı.
Hala iyimser olabiliyordum.
Düştüm!
Kimse kalmadı yanımda.
Yinede yapıldığımı zannetmiyordum.
Düşünün ki ömrünün baharında kışı yaşayan,
Çok sevdiği halde değeri bilinmeyen,
Yüreği yaralı , hayatı darmadağın biri,
Nasıl yaşayabilir.
İnsanın acısı yüzüne vurur mu?
Gülüşleri ağlar mı?
Anlatamadım derin uykusunda sabahladım
İçime attığım her acının yasını tuttum.
Yarım kaldım ,sabah olsa yeniden doğardım.
Hiç sabahım olmadı ,bir yanım hep yetim di,
Sol yanım hep çocuk,
Keşke hep çocuk kalsaydım.
Keşke hayatı hiç tanımasaydım.
Mümkün olsaydı eğer hiç tereddüt etmezdim.
Yaşama arzusu tükenir mi insanın.
Ben tükendim onca çirkinlikler varken,
Hayatı güzel görmek bir avuntuydu.
Yıllar var şahit ki kimse için değmiyor.
O yüzden artık bana kalabalık geliyor.
Kendi halimde yaşamak istiyorum.
Herşeyden herkesten uzak.
Bu bir kaçış değil aslında,
Anladım ki zorlamayla hiçbir şey olmuyor.
Sadece kendini harap ediyorsun .
Sen üzülüyorsun sen kırılıyorsun .
Ve sen kaybediyorsun...

Ferhangi Şiir Şiirleri
Kayıt Tarihi : 21.8.2025 16:02:00