Sen olmayınca

Aziz nefesin halimi kuşatmayınca

Gün her ne kadar seyrinde şakıyorsa da olmuyor işte



Mahzunluk sökün ediyor

Melalim çok garip kalıyor, sızlıyor

Kalbim solgun ritmiyle, ruhuma uzanıyor seni soruyor



Dallar yaprağı bırakıyor

Aşiyan fevkalade sessizliğini koruyor

Semadan boşalan sağanak şevk bahşetmiyor titretiyor



Zaman

Almış başını hilkatinde gidiyor

An neyi bekliyor, nefesler tükendikçe vakit daralıyor



Aşkın izleri

Sadece halin demi olarak anlamlaşıyor

Zerrede ve idrakte, tefekkürde ve ahenkte seyir alıyor



Uzlet acizlik sanılıyor

Ruhun insicamında yol almak anlaşılmıyor

Kalp sahibiyle manalaşınca, hazlar hazanlaşınca ne oluyor



Heveslerin düğümü

Nizam edilen nefsin düğünü yakınlaşıyor

Sabırda vefa, kanaatte sevda, azimette aşk başkalaşıyor



İşte o vakit

İşitmek ve görmek hakkıyla anlaşılıyor

İdrak bir insan için ne kadar zaruret olduğu farklılaşıyor



Her şey değerinde

Ve hissiyatın güzelliğinde nefesleniliyor

Akıl ziyadesiyle anlamlaşıyor iz’an fark ederek kalbi işliyor



Ölümden hiç korkulmuyor

Muhabbetin sahibi kim olduğu beliriyor

Gül kokusu geliyor huzur sökün ederek ruh fevkaladeleşiyor





Mustafa CİLASUN