Şayet…
Bahşedilen
Ömür bir emanetse
Ve mükellef oluncaya
Kadar hamiyet içindeyse

Hiç
Değme keyfine
Sabi kimliğinde
Ve şefkat nasibince
An hilkati harekete
Geçirince başlıyor har işte

Her
Ne kadar
Anne ve baba
Nasihat içindeyse
Kan dikleşince ve
Kelamda hale sudur etmeyince

Feveran
Başlıyor niye
Kendi ekseninde,
Can nefeslenince zanlar
Devreye girince
Birden panik başlıyor işte

Tekabül
akledilmeyince
Telakiler her
Vakit kendi seyrinde
Teranelerde başını almış
Gidiyor ve kim ne söylerse

Korumak
Tahakküm etmeyi
Asla gerektirmez kollamak,
Mükellefiyeti hiç
Değiştirmez ama bilinmez

Kız sevmeyi
Oğlan kelam etmeyi
Öğrenmeden heves kedi ikliminde
Ve renklerinde güzelken anlat işte

O an
Ve akan zaman
Fevrilik içinde nefes
Alan her düşünmekten
Azade bir kimlikle,
Bağnazlık yaşayan o kan

Nefsin
Girdabıyla
Halin nizamsız
Sayfasıyla açılınca
Niyet ve gayret, manasız
Ve maksatsız istekle arzulanınca

Nedamet
Başlıyor keşkeler sırasıyla
Sergiler açıyor, insan mahzunlaşıyor,
Zaman her şeyi mahsup ederek gidiyor

Mustafa Cilasun