ZAMAN Yıllar, öyle hızlı geçip gidiyor ki, Ayak uydurmakta güçlük çekiyorum. Maziye dönüp bakamıyorum, İçimin sızladığını hissediyorum. Geleceğe korkan gözlerle bakıyorum, Üşüyorum bugünü yaşarken. Korkuyorum! Büyümek korkutuyor beni, Genç olmak, yetişkin olmak, yaşlanmak, Hep çocuk kalabilsem! Gülebilsem kayıtsız, şartsız, nedensiz… Canımı yaktıklarında bağıra bağıra ağlayabilsem! Hayatın ne demek olduğunu hiç bilmesem! Tek derdim oyuncaklarım olsa, Bebeklerimle konuşsam, evcilik oynasam onlarla! Mümkün olsa… Hep çocuk kalsam!!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZAMAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ZAMAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrikler.guzel dizelerinizi kutlarim.malesef buyuyoruz.ve hep o mutlu cocuklugumuza ozlem duyuyoruz.cunku hic bir duyguyu o coskuyla ve o saflikta yasayamiyoruz.kaleminiz daim olsun .saygilar.
Tek derdim oyuncaklarım olsa, Bebeklerimle konuşsam, evcilik oynasam onlarla! Mümkün olsa… Hep çocuk kalsam!!! Hayatın amacına aykırı ...hem benim oyuncaklarım yoktu ki.
haklısınız.. ama bazen öyle anlar oluyor ki ne kadar güçlü olmaya çalışsak da bakıyoruz ki ne kadar dayanıksısız.!! bu da öyle bir anımda çıkıverdi ortaya... teşekkürler:)