-Başlıksız-
affet beni sevdiğim..
sessiz olmalıydı bu veda.. sessizce terk etmeliydim seni ve bu şehri... izmirin en sessiz anında bırakmalıydım ikinizi... sönen ışıkların ardından son kez baktım bu şehre yağmurlar yağıyordu sehrimde... gökyüzü aşkımıza ağlıyordu belkı de sen ise herşeyden habersiz uykunun en güzel yerinde eyy çocukluğumun geçtiği şehir.. bağışla beni...bağışla bu sessiz gidişimi sokaklarında duruyor bu sevdanın izleri usulca fısılda ona onu çok sevdiğimi... tertemiz bir aşk yaşadığımız kelimeler kirletsin istemiyorum işte bu yüzden sessiz bir veda seçiyorum bağışla beni aşk ben gidiyorum... yağmura teslim ediyorum seni ve bu şehri ne şehrimi ne de seni terk ediyorum senin mutlu olman için ben kendi mutluluğumdan vazgeçiyorum... |