Kendimde değilim bu aralar
Duygularım karma karışık
Böyle olmuyor yâr, bir dargın bir barışık
Amacın özlem, hasret, sitemse
Bu yürek senin hasretine alışık

Boşluktayım bu aralar
Sanki uçurumun kenarında geziyorum
Her günüm elemli, gözlerim nemli
Beni özlemediğin aramadığından belli

Şu üzgün yüzüm hiç gülmeyecek mi?
Bu hasret birgün bitmeyecek mi?
Şu üzerime çöken kara bulutlar
Senin varlığınla kalkmayacak mi?

Bir yaprak gibi düştüm dalımdan
Kapıldım rüzgarlara nereye gittiğimi bilmeden Sensizliğin en yoğun hâlini yaşarken
Sanki bir parça koptu canımdan

Ey yâr, nedir bu çektiğim senin elinden
Hasretini çekiyorum en derinden
Bitecek mi bu gurbet, bu özlem
Sensizken, kalkacak dermanım yok yerimden

Sensizken biçare bu gönül
Sensiz geçermi bir ömür?
Sensiz mutluluk bana haram
Seni çok özledim gönül yaram

Sen iste kapında kölen olayım
İste senin için öleyim
Ben hasretinden yanıyorum
Sen iste canina can olayım, kanına kan olayım
Sensiz bir gün bile yaşamak istemiyorum

Böyle mi esicekti meltem rüzgâri
Ben seninle hayal ederken baharı
Mevsimim oldu sonbahar
Ben seni unutmadım baharı bekliyorum
Bir derdime bin dert ekliyorum
Birgün geleceksin biliyorum.....