Zaman ne çabuk geçiyor
Mevsimler gibi değişiyorhayatımız
Bir yanımız baharken
Sevdayla doluyken gönlümüz
Bir yanımız hazana hazırlanmakata
Bir yeni yolculuk beklemekte bizi
Yine ayrılık, yine yalnızlık

Zaman ne çabuk geçiyor
Ne çok şey bırakıyoruz ardımızda..
Ne kadar çek sevda eskitiyoruz
Ardımızda yıkık kentler bırakıp
Sürgün ediliyoruz,uzaklara..
Ve hep ayrılıyoruz alıştıklarımızdan
Ne çok şey kayıp gidiyor avuçlarımızdan...

Evet,zaman ne çabuk geçiyor
Ve bizide ardında sürükleyip götürüyor.
Her gün biraz daha yaklaşıyoruz SONA.
Her gün biraz daha yaklaşıyoruz SONSUZLUĞA...
Aynalarla karşılaşmaya gidiyoruz...
Sahte hayata veda edip
Asıl hayata gözlerimizi açmaya gidiyoruz.
Rabbimize kavuşmaya gidiyoruz.

M.S
Ankara-Gordion
(Eşek Kulaklı Midas’ın Köyü)
15 kasım 2008