-Başlıksız-kınalı elleriyle kanlı gömleğe değişiyor bakireliği. bir yük sırtımda eğiliyorum atsam göremediğim bir parçam burdayım diyor yok sayma beni ne yazıyorum ne anlıyorum sayıklamalarım boş sayfalarda. ölüm uykusuna yatmış vedam yorgun. ayak izlerim silik ben değil miydim bu vakte kadar gezinen? gidesim var dönmek istemediğim yerlerim. ah Vida! bırak kan kusuyorum ilaç param bile yok cebimde köşe başında ağlayan bir çocuğa vermiştim son meteliğimi. ah Vida! ladesim lades olsun ben unuturum sen kazanırsın. kaçıncı kaybedişim onu bile unuttum. gülme! bu sefer kaybeden canını verecek. |