GÖRÜR MÜSÜN ANNE?
Ben baktığımda sende görür müsün anne?
bana bakan gözlerdeki korkuyu, endişeyi, yıllanmışlığı, bıkkınlığı.. Benim gördüğüm gibi görür müsün anne? Parıldayan çocuk gözlerini, çocukça parlayan gözleri? Benim hissettiklerimi hisseder misin? Bazen içine bir korku, bazen sevinç düşer mi ben gibi? Bazen çığlık, bazen kahkaha olur mu sana da hayat? Gün ışığı kalbini ısıtırken, insanlar, insafsızlıklar batar mı? İnsan geldiği gibi gidiyor dünyadan değil mi anne? Karşılayanlar ve uğurlayanlar arasında farklı yüzler... Aradaki yok’lar neden var? Ben doğarken canın acıdı mı anne? Ya ben yaşarken? Başkalarının yaşattıkları beni acıttı anne..... Yaşamadıklarım, yaşayamadıklarım... Kanadım anne! Yağmur sustu, ben başladım...... 23.01.2003 Betül |