YÜREK FERYADI
şu dünyanın tozlu yolu
vurur taştan taşa beni vermiş bana derdi gamı bogar yaştan yaşa beni sevem dedim yar olmadı çektiklerim kar olmadı gözlerimde yaş kalmadı salar dertten derde beni dost dedigim düşman oldu can dedigim canım aldı yar dedigim ele vardı vurur can evimden beni dostlar benim yazım kara düşürür ali’yi dara dara sag iken girdim mezara yakar nardan nara beni |