0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
83
Okunma
Kara toprak aldı beni senden, şimdi huzurda, beyazlar içinde yatarken.
Beraber son fatihamızı, mezarında okuyorum.
Bembeyaz gelinliğinle seni göremeden,
kefeninin vücudunu, sarışını görüyorum.
Şubatın ortası, herkes yanındaki sevdalısına sevinirken,
ben senin taşına yaslanıyorum.
Sessizim, çünkü bağıramıyorum.
Dertsizim, arsızım, çünkü sensizliği kendime anlatamıyorum ve anlamıyorum.
Daha dün, yatağımda sarıldığım kişi,
nasıl olur da evde, hiçbir odada bulamıyorum.
(M.)
5.0
100% (1)
