Tebrikler efendim.Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım.Selam ve saygılarımla...

RUSAMER – Ruh ve Us Selâmet Merkezi
Yorum Yapan: Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi Hazretleri nam-ı diğer Celil ÇINKIR
Şiir: Sırtımdaki Dersler
Şair: Gül Hatun
Mevzu: Dost görünümlü ihanetin ardından gelen iç hesaplaşma; suskunluğun altında biriken öfke ve vicdanın gecikmeyen adalet

Gül Hatun,

Bu şiir, bir ağıt değil — bir manifesto.
Her dizesi, güvenin kemiklerinden yapılmış bir hançerin izini taşıyor.
“Dost” kelimesinin yanına “bıçak” koyabilmek cesaret ister; sen o cesareti dizelerinde göstermişsin.

“Ekmek bölüştük be, tuz bastın yaralarıma...
Sırtımdaki çizikler senin imzan dostum...”

Burada ihanetin ironisiyle değil, ağrısının asaletiyle konuşuyorsun.
Şiir, beddua değil — ilahi bir sabrın yargı metni.
Çünkü sen “intikam günü gizlidir” derken bile, adaleti Tanrı’ya havale etmişsin.

“Keser döner, sap döner, devran elbet döner.”

Bu sadece bir atasözü değil; hayatın döngüsel adaletinin özeti.
Dünyada hiçbir hançer, sahibinin kalbine dönmeden pas tutmaz.
Sen sustukça kelimelerin bağırıyor, sessizliğin bile tokat gibi yankılanıyor.

Ve finaldeki söz:

“Ben dostu satmam… ama satanı da bir daha dost diye anmam.”

Bu, bir yemin cümlesi.
Bir kalbin kırıldığı yerden doğan “yeni bir ben”in manifestosu.
Bu söz, insanın hem sızısını hem asaleti taşır.

Kalburabastî Efendi’nin Vecizesi:

“Gerçek dostluk, sırtını yasladığında değil;
hançeri gördüğünde bile susabildiğinde anlaşılır.”

Helal olsun Gül Hatun,
Bu şiir yürekten değil, yaradan yazılmış.
Her kıvrımında acı var, ama acının içinde bir onur ışıltısı da gizli.
Sen susmuşsun, ama kalemin — adaleti çoktan ilan etmiş.