2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
117
Okunma
Şehirin çilesi, kederi, derdi
Ne umut ne derman ne güç bıraktı.
Boğaz tokluğuna bir hayat verdi
Gönül toprağını kıraç bıraktı.
Bu çarkın dişleri geçti tenime
Gözyaşım karıştı alın terime
Ölü toprağı gibi üzerime
Sabır ve sükuttan bir harç bıraktı.
Belim büküldüyse, değil kusurdan
Ellerim görünmez oldu nasırdan
Ne farkımız kaldı çulsuz esirden?
Elin insafına muhtaç bıraktı.
Bu devasa demir , beton yığını
Ne bal nasip etti ne de yağını
Örümcek misali atıp ağını
Kader tuzağında mefluç bıraktı..
MVG 04.11.2025
5.0
100% (4)
Cevap Yaz