Ben kendi göğüme bakan adamım.
Sizin bahsettiğiniz o sevgi dekoru,
o bol keseden dağıtılan değer fısıltıları,
benim camıma vuran boş bir rüzgâr.

Çünkü gördüm ben,
sözün ardında gizlenen o küçük hesapları.
Duydum, samimiyetin paslı tınısını,
ve anladım: Hissedemediğim her şey, sahtedir.

Sanmayın ki körüm,
ya da kendime değer biçmeyi unutmuşum.
Hayır.
Benim içimde bir kaya var,
sizin fani sözlerinizle oyulmaz.
Kendimi severim, bilirim gücümü,
bu yüzden sizin yalancı ışığınızı reddederim.

Benim yalnızlığım,
sizin kalabalık yalanlarınızdan daha dürüst.
Benim sessizliğim,
sizin yüksek sesli "iyi niyetinizden" daha gerçek.

Bütün bu tiyatro bitsin.
Perde kapansın o sahte kucaklaşmaların üzerine.
Ali Kardeş duruşu nettir:

Kendi özümden gelen ses yankılanır daima,
dışarıdan gelen her gürültü,
bana ulaşmadan önce duvara çarpar.
Çünkü ben benim.
Ve benim gerçeğim,
sizin uydurma hikayelerinizden büyüktür.