HOŞÇA KAL...

Bazı;zor anlar vardır
Kimsiniz kimsesiz
Tenhalar acsıkıcı
Kendi başına ölür
Kendin dirilirsin

Bir bakıma iyidir
Minnetsiz izzetli
Kimse duymadan
Özgürce sürünürsün

Minnetin yorgunluğu
Töhmetin yolculuğu
Taşlı dikenlidir
Masraflı sayılır hor görülürsün

Bugünleri ve sen gör
Ne ben sorayım
Etrafı Kalaba yaşlılık
Dins iş zse vurulursun

Bazen ötenazi
Bazen tine edilir
Çaktırmadan
Öbür tarafa gönderilirsin

Oyun içinde oyuna
Doyarsı huyuna
Sevdiğin ellerde
Öldürülürsün

Ne hakkın Ne emeğin
Kalmadığı günler
Güneşi soğuk..
Rutubetlidir

Artık insanlar
ölümünü istemese bile
Ölümüne kendini istersin
Ve isteyerek ölmenin
Zamanı gelmiştir

Eğilmeden bükülmeden
Yamulmadan küçülmeden
Minnet etmeden
Kendin ölümü istersin

Ton eğerda
Gönül kararda
Her şey zararda
Ölmek istersen Degerde

Fakat mahşer varsa
ki var inandım
Şevki bir daha dirilir mi
Bilemiyorum sen ne dersin

O ya il lardayım
O günlerdeyim
O hallerde her şey e
Sizsiniz ya hoşça kal dersin

M çoban..