Bu gün 30 Mart anne
Zamanın durduğu
Yüreğimin kuruduğu
Gençliğimin solduğu gün
30 Mart bu gün

Bu gün 30 Mart anne
Küçücük bir çocuğun
Dizinin değil yüreğinin kanadığı gün

Hatırlarmısın anne
Aykırı çocukluğumun kavgaları vardı
Sapan taşları vardı
İpi kısacık uçurtmamız vardı anne
Uçuramazdık.

Bu gün 30 Mart anne
Gidişinin üzerinden 30 Mart geçmiş
Yıllar yüreğime sensizliği ağır ağır işlemiş

Tükendim…
Kurumuş nehirler kadar unutuldum anne
Bir daha dolgun akmayacak umutlarım biliyorum
Ve ihanet
Kan kızılı ihanet
Kulaklarımı sağır edercesine ihanet
Sırtını dostundan saklamalıymış insan
Neye yarar ellerim temiz kaldıysa
Ve yalnızlık
Onca kalabalıklar arasında ruhsuz bir ceset
Gece benim kadar kör
şafak senin kadar uzak
En çokta, susmak zorunda kalınca yorulurmuş insan

Tükendim anne
Tükendim
Ve çaresizlik
Yusuf’un düştüğü kuyudayım
Ne mısıra sultan,
ne Kenan’a ferman
Sol yanım çürüdü anne
En çokta
Sol yanım çürüdü anne…

Bir ölüm kaç kez üstüste gelir
Söylesene anne
Kaç kıyamet sığar kısacak bir ömre
Kaç yara taşır bir yürek heybesinde
Kaç kesik tüketir inanmışlığımı
Kaç hesap görülmeden üstü kapatılır
Kaç kez örselenir insan
Kaç kez anne
Kaç kez yarım kalır insan sevdiğine
Kaç kez yetemez çocukluğuna
Kaç rüya yarıda bölünür anne
Ne sayarsan say
Yarım kaldim işte.
Yarım kaldım anne