Gittin ya
Umutlarım pasaportsuz
Hayallerim bekler gümrükte
... Ve işte
Güz ağıtları yerleşti gözlerime
Dağıldım uçuşan yapraklar gibi
Akşamlara
Mevsimlere
Masallara
Meğer tutukluymuşum hüzünlere

Unuttuğum koca nisan yağmurları geçer üzerimden
Unuttuğum kaç kez leylaklar açıp solar
Bilemedim kaç kere çaresiz yığıldım sensizliğe
İsmini ciğerlerime çekiyorum
Geç kalmış bir şiir gibi, şarkı gibi özlemlerim
Yağmurlar yağar düşlerime, özleyişlerimden
Uçurtmaları kırılmış çocuklar gibi ağlarım, ağlarım

İçimde yara şimdi unutamadığım gözlerin
Hatırlamak isterim eski şarkıları
Kuşların cıvıltıları bile ağlatır beni
Zaman durmadan taşır gözlerime anıları
İmkansız bir yerde geriye dönmek
Yalnızların şehri bu yerde

Sen ağlardın çoğu kez
Ben mektuplara sığdıramazken sevdamı
Bırakmak isterdim gurbeti, olmadı
Mevsimler gelip geçti
En çok da karlı akşam korkuları inmedi sırtımdan
Koştum karanlık soğuklarda
Bitirmek için gurbet akşamlarını
Acımadı gelip geçen mevsimler
Daha çok sarardı sonbahar kapımda
Ve, aramıza dönülmez uzaklıklar eklendi

Artık
Senli düşler içinde
Her gece masallar söyledim
İçimdeki çocukluğuma
Sonra başımı annemin dizlerine koyup
Ağladım... vedasız gidişlere

Günay Koçak

28. 10. 2025