Epik şiire dolanan cümleler,
Bir rüzgâr eşliğinde.
Dudak kenarına yapışan.
Suskun ve solgun, yalnızca rüzgârın sesi.

Himayesiz bulut kaçkınlığında
Berhava düşler, işkence odalarında
Sorguç zorluğunda verilen ölçüsüz ifade,
Hayata zar atmanın yanlışlığında.

İlkel, ateşe tapma ritüelinde,
Vicdan temizleme anında,
Kendine acıma modu, masumiyet.
Karinede son bulan lirik sözcükler.
Günahlardan arınma, yön arama
Kalp odalarına gök yüzünü koyup;
Yıldızlarda şifa arama.

İnsanlığın katlettiği güzellikler,
Yağmurlarla kendini arıtan dünya.
Hülyalı akşamlarda kaos bulutlarını dağıtma.
Renksiz bir dünya istenci.
İrade dışı beyanlarda kendini ele verme.

Dış bükeylerde çırpınış, yön bulma armonisinde
Kuş rotalarında kendini hayallerle buluşturma.
Hayran olma histeriğinde, yangınlarda
Tüm güzellikleri yakma iradesi.

Heykel susuzluğunda
Çiğ damlalarının yüze değen aymazlığında
Zamana direnişin öyküsel yalnızlığı.

Hep bir şikâyet, hep bir nümayiş,
Sokağa koyulan tak altından geçişteki onur.
Kalabalıklar arasında zombi yalnızlığı.
Robotvari gülümsemeler.
Suskun bakışlar altındaki seramoni.

Kutu kutsama esnasında.
Bir kaç damla gözyaşı.
Bulutvari yüklerden kurtulma
Hafifliğinde yarına evrilen biçimsel
Kısa bir anektot.
Bitime isyan.
Son cümle, ölüm sokağında kendini kutsama.