DELİ GÖNÜL YARALI YÜREK
Mecnunum, ruhuma aşkı sardıkça yorgun yüreğim
Hasretim, nurunu gözden sordukça yorgun yüreğim Gök gürlese, şimşek çaksa, ağlasa birden bulutlar Mutluyum, aşk için beni yordukça yorgun yüreğim Aşkıma sığındım durdum baktıkça aşkın ateşi Sabrıma sığındım durdum yaktıkça aşkın ateşi Yürekte sıkışmış magma, sebep arar patlamaya Eridim durdum lav gibi aktıkça aşkın ateşi Ne can oldu ne de canan, hal ve hatır sorduğum yar Şer’re dönmüş rüyalarda, hayır diye yorduğum yar Yalnızlığın rıhtımında sıkışmış kalmış yüreğim Gerçek değil serap imiş, nur içinde gördüğüm yar Neşteri derin vur tabip yaram azgın, yaram kanar İçten içe sevda yüklü bu gördüğün koca çınar Öyle yangınlar gördü ki şu yaralı yorgun gönlüm Küle dönse, koru sönse bil ki içten içe yanar 13.11.2008/Samsun İbrahim COŞAR |
gönülden kutluyorum
saygılar