Ağladılar sızladılar
Bombalara göğüs gerdiler
Ṣehit olup, gazi kaldılar
Hiç umutlarını yitirmediler.

Ne temel kaldı, ne kiriṣ ne direk
Anne karnında aç çürüdü bebek
İnṣaya tazminat temini gerek
Yirmibirinci yüz yılda acı gerçek.

Sosyal ağda, sokakta iradeli
Dik durup haktan yana yürümeli
Hiç göz yaṣı, hiç kan dökmemeli
Birlikte merhamet yüklenmeli.

İki yıl aṣikar, her an canlı canlı
Gazze’ yi yıktı eli, dili kanlı
Savaṣında vardır bir kuralı
Biz barıṣın müdavimleriyiz.

Nokta ise gerçekten ateṣ kes
Teṣekkür az, saygılar bin kez
Turist isen git Gazze yi bi gez
Bak yaşadığın asırda mezalime.

Sumut filosu yolunda tek yürek
Hapishane duvarına ṣahit gerek
Karınca misali niyetlenerek
Yelken açan her cana teṣekkür.

Susmadı mazlumların lideri
Bir adım olsun atmadı geri
Dünya beṣten büyüktür dedi
Ömrüne bereket Koca Yürek

Ṣucu buçu diye düṣünme sakın
Kapat gözün aklın fikrinle bakın
Nal yoksa yolu uzun olmaz at’ın
Bilinç, güç, samimiyet elzemdir.

Kalem kelam nasip etti Yaratan
Özü yazmasak olmaz buradan
Selam ola Gazzey’e Avrupadan
Kalemiyin hakkını ver ey yazar.

Susmayan her milletten lidere
Gazeteye,yazara, ṣaire her dile
Bu leke silinmez iz düṣtü tarihe
Abdil’im insanca yaṣasın insan.