​Ne bir kural, ne bir çizgi, ne de bir sınır çiz bana,
Yürekten geleni yazayım, akıp giden zamana.
Nasıl istersen öyle olsun, de ki: "Şimdi başla!"
Bir mısra düşürürüm o an, en sessiz yakarışla.
İstersen kışın ayazı, kar altındaki bir demet,
İstersen yazın coşkusu, güneşte yanan bir hasret.
​
Rengi sen seç, kokuyu sen, kelimelerin tadını,
Bir denizin fırtınası, ya da sakin bir adımı.
İstersen eski bir aşkın, yarım kalmış türküsü olsun,
Veya yepyeni bir umut, yarınları doldursun.
Belki bir çocuğun sesi, kayıp düşmüş bir sevinç,
Belki de yaşlı bir bilgenin, suskunluğundaki inanç.
​
Uzun bir yolculuk olsun, bitmesin hiç ardı, önü,
Yıldızlar rehberimiz olsun, aydınlatsın her yönü.
Nasıl istersen öyle olsun, bu şiir senin nefesin,
Her dizesinde kendini bul, her hecede yankılan sesin.
Bana sadece o izni ver, kapıları aç içinden,
Gelen gelsin, giden gitsin, dökülsün o gönlünden.
​
Bir masal yazalım beraber, kahramanı sen olursun,
Tüm zorlukları aşarken, bil ki hep gülümse durursun.
Ejderhalar, sihirli ormanlar, belki de bir gizli hazine,
Ya da en sıradan hayatın, derinliğindeki mucize.
Sana bağlı, tüm perdeler kalksın, ne varsa görünsün diye,
Hiçbir şey saklanmasın, ne varsa çıksın sahneye.
​
Bir nehir gibi akıp gitsin, durağanlıktan uzak,
Her bir kıta bir coşku olsun, ruhunda yanan bir ocak.
Neşeyi de koy içine, hüzün de başının tacı olsun,
Çünkü hayat dediğin bu, bir gülüş, bir de dolan gözün.
İstersen felsefi bir derinlik, düşündürsün her an seni,
İstersen sadece bir anlık, dindiren bir melodi.
​
Ve şimdi, son kıtada, bırak tüm seçimleri bana,
Kapat gözlerini usulca, teslim ol bu vedaya.
Nasıl istersen öyle oldu, bu mısralar senin için,
Bir iz bıraksın kalbinde, en tatlı, en içten seçimin.
Bitti demeden önce bil ki, ben hep buradayım işte,
Nasıl istersen öyle olsun bitti.