🍂🌿 Sonbaharın Sessizliği 🌿🍂
“Bir yanım ümit, bir yanım hüzün…”

İçimde bir sessizlik büyüyor,
Rüzgâr bile usulca esiyor artık.
Ne bir veda var, ne de kavuşma,
Sadece solan bir yaprak kadar sakinim.

Gözlerim doluyor,
Ne geçmişe dönebiliyorum,
Ne de anı yaşayabiliyorum.
Kalbimdeki hüzün ağır geliyor artık,
Ne taşıyabiliyorum,
Ne de yaşamayı öğrenebiliyorum.

Kasvetli bir hava gibiyim,
Tam bir sonbahar sessizliği.
Ne yağmur yağıyor,
Ne de gökyüzü aydınlanıyor.
Duygularımı, yaşadıklarımı
Ben bile kestiremiyorum.

Zaman duruyor sanki,
Dakikalar ağır, geceler uzun.
Bir ışık arıyorum karanlığın içinde,
Ama her umut yokluğunun gölgesinde kayboluyor.

Gözlerim dolu dolu bakıyor semaya,
Belki güneş açar,
Belki bir gökkuşağı belirir diye…
Bir yanım ümit,
Bir yanım hüzün.

Ve ben, sessizliğimin gölgesinde kalıyorum. 🌙