Bana Sevmeyi Öğret Hayat
Yürüdüğüm kaldırımlarda
düşünce kalkmayı öğrendiğim gibi Bana sevmeyi öğret hayat. Bu gece Saçlarını şiirle taramak isterdim. Yumuşak bir yastığın Beyaz işlemeli örtüsüne Başını yasladığında Saçlarını şiirle koklamak Sessizce ölmek sonrası Cennet ise Binlerce çiçek yapraklarının Ayaklarına aktığı ipekten bir ırmak Gözlerine sığınan gözyaşları Acılara direnirken Ölmek Sadece düşmek sonrası Islak dudaklarında Susmak Tatlı bir iklimin izine Rastlamasa da Çölleşen yaralarımda kanamak Ve kanadıkça Seraplarından içmek sonrası Gece çıplak sevgili Milyonlarca yıldız düş Ve düşler ayaz Gel Gel ki giydirelim aşkı Ve malum sonrası Bana ölmeyi öğret hayat. |