Düşlerime sokulup kalmıştı artık
Seninle dolu hikayeler
Susmuyordu ne yapsam da, kalbimdeki hüzün kuşu
Bu akşam sana yazmak
Ruhumun bir teselli şarkısı
Bak ağlamaklı, içimdeki keman telleri
Yollara düşmüşüm çaresizim, bitkin ve ölgünümde üstelik
Gel, bir akşam vakti
Yağan eylül yağmurları ile
Ruhumu dinle, duyduğun ayrılıkların en içlisi
Tükenmeyen tutsaklığımdan firar ederdim
Bir duysam geleceğini... bir duysam kapının sesini
Masmavi güllerle sana koşuyor olurdum belki

Adımlıyorum hayal sokaklarını düşe kalka
Acılar içinde kıvranıyorum
’Bana sensiz her şey el’
Akşamlar acımasız oluyor çoğu zaman
Acılar seni doğurdu
Beklemek boşuna
Senli özlemlerime... sarıldığım umutlarıma
Yenileri katıldı... Neden bitmiyor çilem !
Her günümde gecemde bir eylül zamanı başlar
Geceler zindan, geceler ıslak
Penceremde yağmurlar
Denizin dinmeyen fırtınası içimde !
Sokak lambaları şahit kanlı göz yaşıma

Bir gecenin mektubunda
Esir düşüyor yüreğine
Gözlerinde gözlerimi arıyorum
Yalanı yok gözlerin
Yağmurlu bir eylül gecesinde
Sensiz kahroluyor mektuplarım
Albümler arasındaki anılarıma sığınıyorum
Siyah beyaz sensizliğe ağlıyorum yokluğunu

Çırpınarak geceye aktarıyorum yorgun hatıraları
Issız sokaklarda anılarım geziniyor
Duy... duysan feryadını yüreğimin
Sonra bir fotoğrafın sessizliğine takılır gözlerim
Fırat kıyılarında gecelerim siyaha boyanmıştır şimdi
Bu benim gözlerimdir yıllarca yas tutan
Ayrılık içimde hep acı, ateş !
Titrerim ; ellerim, ayaklarım tutmaz olur
Gemiler geçer uzaktan sessiz sessiz
Ayrılığın set çeker ümitlerime
Kırık bir kalp uzaklaşır, son geçen gemide

Günay Koçak

28. 09. 2025