Gözlerimde eski bir düş,
Kaybolmuş zamanın hüzünlü rüzgârı.
Adını fısıldar geceler,
Ve ben yalnız, sensiz, uzaklarda.

Bir yıldız kaydı sessiz göğümden,
Dileğim hala seninle dolu.
Ellerim boş, kalbim yaralı,
Her an seni bekler, her an seni sorar.

Rüzgar getirir eski hatıraları,
Sokaklar suskun, sen yoksun yanımda.
Bir gülüşün yeterdi dünyama,
Şimdi yalnızlıkla sarmaş dolaşım.

Geceler uzun, günler sensiz ağır,
Sözcükler yetmez anlatmaya derin özlemi.
Kalbim seninle dolu,
Ama ellerim hep boş…

Bir mektup bırakır gökyüzüne,
Her satırı senin adını taşır.
Hayalin düşer pencere kenarına,
Ve ben yine yalnız, yine sensiz.

Yağmurla karışır gözyaşlarım,
Toprak kokusunda anıların izleri.
Bir tebessümün yeterdi dünyama,
Şimdi sessizlik sarar her köşeyi.

Karanlık çökerken sokak lambalarına,
Senin adınla titrer her ışık.
Kalbim hala seni arar her adımda,
Ve her adımda düşer hasretin gölgesi.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(28 Eylül 2025)