Hiç unutamadığım
Yalnızlığımı paylaştım bir akşamdı,
o kış akşamında,oturdum sahilde kucak kucağa, karşı karşıya diz dize oturdum, ve ona bakıp bir,bir dertlerimi döktüm. Oysa karşımda seyredilecek, ufuk bile yoktu, ne güneşin kızılı vardı, nede danseden yakamozlar vardı, sadece dev dalgalar ve bir de yalnızlığım vardı. Sonra bir de aradabir, sallanan yaprakların hışıltısı, ve beton bariyerlere vuran dev dalgaların hırçın sesi, vardı ! o akşam o akşam karşımda,dertlerimi döktüğüm. Tam karşımdaydı çılgın ve hırçın deniz, o unutmadığım kış ayında, arabanın burnunu denize dönük yattım, ve hep baktım,baktım, baktım ağladım, dalgalar karşısında. Bir dalgalara anlatabiliyordum derdimi, sevdamı, hayallerimi, geçmişte yaşanmış neyim varsa, anılarımı anlatıp derdimi içimi döküyordum sulara, o ise umursamadı bile,umursamadı bile, çarpındı durdu, vurdu karşımdaki beton duvarlara. Gece yaklaştı alaca karanlıkdı, sallandı, ıssız iskeledki kimsesiz kayıklar. bir yatıp,bir kalktı ha bire yerinde yerinde, dalgalar azdı vurdukça vurdu, kıyılara kayalara, o ıssız yerde ne gelen var ne giden, bir tek ben vardım, o dalgaların karşısında, yalnız, ve bir de, usul,usul camdan süzülen yağmur taneleri. O akşam, dalgalara anlattım, sesine kulak verdim. geçmişin ! anılarını bir, bir denizin dalgalarına dökerken, ama,içim hiç rahatlamadı yine de, çünkü sen vardın,ve senin ilk günkü bakışların vardı, aklımda vede, hiç unutamadığım. A.Yüksel Şanlıer 26 Ekim 2008-10-26 Antalya . |
selametlerle dost