Sen geldin aklıma sabahın erken saatlerinde
Hiç bitmeyen sızılar gelip oturdu yüreğime
Sonbaharda sevmiştim gözlerini
Sevgin sarıp, sımsıcak bir dünya vermişti
Dinmişti gözyaşlarım, bitmişti acılarım
Mevsimler hep bahardı, leylak kokulu
Gözbebeklerinde eriyip, benliğinde kaybolmuştum
Kalbimiz bir çarpıyor, aynı dildeydi duygularımız
Tek bildiğim sendin

Yıkılmayacak sanıyor, bitmez diyordum
Nazar değdi işte, yıktı kem gözler
Soğuk bir kış günüydü yine
Gözyaşlarımı rüzgarlar kurutuyordu
İçimdeki yalnızlığı, terk edilmişliği
Anlamıyordu kimseler

Boşuna değilmiş korkularım
Ayrılığın acısıydı kalbimde duyduğum
Artık maziye gömüldü en güzel düşlerim
’Aldırma gönül’ diyor şarkılar
Yıkıldıysa ömrümü verdiğim bu sevgi
Nasıl aldırmam
Nasıl aldıramam, unutamıyorum
Seni unutmuyorum


Günay Koçak

Frankfurt