Aliyah’ın İlk Okul Günü

Bir sabah uyandın, gözlerinde bahar,
Çantanda rengârenk düşler, umutlar.
Küçücük adımlarına sığmadı heyecanın,
Babaannene prenses, tüm ağileye ışık oldun, Aliyah.

Kapısından girdin okulun,
Sanki hayatın ilk büyük eşiği…
Benim yüreğim çırpındı,
Çünkü seninle birlikte içimdeki çocuk yeniden uyandı.

O an babanın ilk gününü hatırladım,
Aynı masum bakış, aynı merak dolu yürek.
Zaman bir daire gibi dönüp durdu
Ve sen,
Geleceğin meşalesi, o daireyi ışık ile doldurdun.

Kuzum, unutma:
Okul sıraları yalnızca ders değil,
Orada öğreneceksin dostluğu, sabrı,
Orada tanıyacaksın hayatın ilk imtihanlarını.

Kalemin ile çizeceksin kendi yolunu,
Kitapların’ la kuracaksın kendi dünyanı.
Bir gün dönüp baktığında,
Bu ilk günün bir masal gibi aklında kalacak

Sakın unutma kuzum
Dualarımızla hep arkandayız,
Sen gülerken biz bahar kokarız,
Sen yorulunca biz kanat oluruz sana.

Aliyah, canım kuzum,
Sen bizim yarına yazılmış şiirimizsin.
Senin ile büyüyor içimizdeki umut,
Senin ile yeniden doğuyor hayatın bütün renkleri...


S.K...