hep diyorum
hiç bir şey eskisi gibi değil
olmayacakta
sarılsan da
boşversende günaha
günah bile günah gibi değil

dost seni alıp anıta gitmek vardi

gelirken bunu kurdumüama ben yine de her şeye rağmen
sana bir jest yapayım
.



Mustafa Kemal'in Kagnisi
.
Yediyordu Elif kagnisini
Kara geceden geceden
Sanki elif elif uzuyordu inceliyordu
Uzak cephelerin acisiydi gicirtilar
Inliyordu dagin ardi yasla
Herbir heceden heceden

Mustafa Kemal'in Kagnisi derdi kagnisina
Mermi tasirdi öteye, dag tas asardi
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifcik
Nam salmisti asker içinde
Bu kez herkesten evvel almisti yükünü
Dogrulmustu yola, önceden önceden

Öküzleriyle kardes gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar
Kocabas çok ihtiyardi çok zayifti
Mahzundu bütün Sarikiz, yanisira
Gecenin ulu agirligina karsi,
Hafiftiler, inceden inceden

Iriydi Elif kuvvetliydi kagni basinda
Elma elmaydi yanaklari, üzüm üzümdü gözleri
Kinali ellerinden rüzgar geçerdi daim
Toprak gülümserdi çarikli ayaklarina
Alini yesilini kapmisti, geçirmisti
Niceden niceden

Durdu birdenbire Kocabas, ova bayir durdu.
Nazar mi degdi göklerden, ne?
Dah etti, yok.Dahha! dedi, gitmez.
Ta gerilerden baska kagnilar yetisti geçti gicir gicir
Nasil durur Mustafa Kemal'in Kagnisi
Kahroldu Elifcik, düsünceden düsünceden

Aman Kocabas, ayagini öpeyim Kocabas,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer, götürür ana çocuk mermisini askercigin
Koma yollarda beni, kulun köpegin olayim
Bak hele üzerimden ses seda uzaklasir
Düserim gerilere iyceden iyceden

Kocabas yigildi çamura
Büyüdü gözleri büyüdü, yürek kadar
Örtüldü gözleri örtüldü hep
Kalir mi Mustafa Kemal'in Kagnisi bacim
Kocabasin yerine kostu kendini Elifcik
Yürüdü düsman üstüne yüceden yüceden.
.
Fazil Hüsnü Daglarca
.