Çekildim Önünden Gözyaşlarımın..
Kırıldı mazimden camdan fanuslar
Çekildim önünden gözyaşlarımın Saplandıkça cana camdan kırıklar Çekildim önünden uykularımın Yaşadığım her an canlandı sanki Taşıdığım her dün sonlandı sanki Boşadığım her gün zamlandı sanki Çekildim önünden duygularımın Sanki benden önce yaşayan herkes Havayı bitirmiş, kalmamış nefes Benliği bürüyen kör nefis kafes Çekildim önünden baygılarımın Yaşam denen zorlu aşılmaz yolda Derdi taşıyan güç kalmamış kolda Ömür kısaca şu, her zaman zorda Çekildim önünden saygılarımın.. Beynimin içinde kopan fırtına Anladıkça dertler sarar sırtıma Dünya katma değer katar artıma Çekildim önünden yaygılarımın.. Başlangıcı belli, sonu da belli Kim yaşar dünyada yaşar temelli Ecel yaklaştıkça, duvaklı telli Çekildim önünden caygılarımın.. Bedende taşınan ruhumda ki can Ebedi hayatta bulacak bir yön Ne benim hayatım, ne de yaşam son Çekildim önünden kaygılarımın.. Necati ŞİMŞEK 05.11.2008 Ankara |
Özgür kalsın tün benlik
Kutlarım