Senli düşlere daldığım yalnızlığımda
Nedensiz acılar sardı yüreğimi... akşamlarımda
Gelemeyeceğin yollara çıkıp hep seni bekledim
Bir ses gelmedi; ne kuşlardan, ne de rüzgarlardan
Karanlığına dalıp sokakların; gizli soluklarını bekledim
Sokak lambaları titrek ışıklarını bırakıyor perişan saçlarıma
Sahipsiz gölgeler dolaşıyor karanlığın içinde
Bir elvedayı çok görüp bıraktın bu yalnızlıklara beni
Dönsen, bir baksan; nelerle savaştığımı görsen !

Bir daha git... ama gel de... ama dinle de
Yüreğimde yanan feryatları, acıları dinle de
Bir daha git... sağanaklarımı da alıp öyle git !
Bu ayrılığının, içimdeki ateşinin izlerini de alıp
Bir daha git... bedenimde yürüyen dikenleri de al
Öyle git ! git ! ama gel de yine git !

Bir Mecnun gibi çöllere düş... anlat çöl kuşlarına beni
Bir Leyla olmuş yüreğimi... istersen bölüştür
Tüm çöl kuşlarına... ( İşte şimdi bir telefonla sevinç gözyaşı döküyorum)
Sen de duyuyor musun ?
Arayan resim hocam, eylülde derse dönüyorum
Bu şiir hem mutlu, hem ayrılığının şiiri olsun mu ?

Beni yalnızlığa bıraktın
Ağlayacağım sabaha kadar
Tutmuyor elim kolum senden sonra
Gülen yüzüm artık sararmış bir güz bahçesi
Üşütüyor beni tüm mevsimler
Bu gün sadece sana yazacağım kalbimin
Senin doldurduğun hüzünleriyle
Kalbimden kalbine

Sen şimdi hangi renkler içine sığındın... Bilmem
Ben se siyah - beyaz bir zamana geri döndüm
Gözyaşlarıma yenik düşüyorum bu aralar
Ayrılıkla, özlemle, içimdeki acılarla örülü bu yaralar
Düşlerim karmakarışık yine... kabuslar sarıyor uykularımı
Sitem ediyor gözyaşlarım... sensizliğimde bana
Hüznüme ortak olmuyor bulutlar
En azından gelip gözlerime yerleştiler

Artık kırsam mı kalemimi ?.. özlemlere inat
Bitirsem mi mahkum yüreğimi asarak darağacına
Yalnızım çoğu zaman... yalnızlık çilesiymiş ruhumun
Durup durup sana yazıyorum; kalbimden yine mektuplarımı
Hava değiştirdi rotasını... duygularıma esiyor rüzgar
Camlarda iri damlalar... o camlar benim gözlerim
Masallar yalanmış... ayrılıklar gerçek oldu
Artık ne benim yolum sana düşüyor, simsiyah diken yolların
Ne de senin dönüşün, benim dünyama

Bu akşam
Anılar bir bir canlanıyor... ıslak yağmurlar gözlerimde
Rengarenk hayallerimi hapsettin karanlık hücrelerine
Sitem dolu mektuplarım sana
Her satırı özlem, her satırı ayrılıkla sarmaş dolaş
Gözbebeklerime oturmuş hasretin hazin rengi
Unutma ; bırakıp her cefayı bana
Sevenler gitmez... unutulur masal dolu akşamlar
Ayrılığın rengini boyuyorum tablolarıma
Sen bekle, bekleyebildiğin kadar
O uzak peronlarda
Ben yine yazarım; kalbimden kalbine
Mektuplarımı

Günay Koçak

26. / 8. / 2025