“Aşk, bir Hatun’un gölgesinde kutsallaşır;
Her dokunuş bir ömre bedeldir.”

Tomris Hatun’un adı düşer geceme,
Kalbimde bir iz bırakır, sessiz ve derin.
Özlemim bir rüzgâr gibi savrulur,
Sadakatim bir mum gibi yanar her an.

Her bakışın bir pusula, yolumu gösterir,
Ruhum senin izinde titrer, durmaz.
Aşkın bir nehir gibi akar damarlarımda,
Ve ben seni bulurum her düşte yeniden.

Hatun’un bakışı, gecemde yıldız olur;
Özlemimle birleşir.

Gecenin sessizliğinde fısıldar adını,
Her yıldız bir işaret, her gölge bir sır.
Özlemim bir kuş gibi titrer içimde,
Sadakatimle sarar, seni korur her an.

Rüzgârda savrulan yapraklar gibi,
Kalbim seni arar, her köşe, her taş seninle dolu.
Aşkın gölgesinde bulurum kendimi,
Ve her köşede seni anarım sessizce.

Sadakat, Hatun’un adında hayat bulur;
Özlem ise onun gölgesinde büyür.

Her adım bir şarkı, her nefes bir masal,
Özlemimle büyür, sadakatimle güçlenir.
Kalbimde Hatun’un her köşesi,
Sana dair hatıralarla dolu, seninle parlar.

Ay ışığı vurur saçlarına,
Geceler seninle aydınlanır, Tomris’im.
Özlemim bir nehir gibi akar,
Sadakatimle sarar, seni beklerim her an.

Hatun’un gölgesi düşer kalbime,
Her iz bir sır, her gölge bir masal.
Özlemimle büyür, sadakatimle güçlenir,
Ve ben seni bulurum her düşte, her zaman.

Her adımda sen, her solukta sen,
Kalbimdeki iz bir yıldız gibi yol gösterir.
Özlemimle büyür, sadakatimle güçlenir,
Ve ben seni bulurum her düşte, her zaman.

Aşk, Hatun’un adıyla kutsanır;
Gölgesiyle sonsuzlaşır.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(22 Ağustos 2025)