1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
104
Okunma
Bir gökyüzü gibi sustum,
Üzerime çöken geceyle.
Rüzgâr eski hatıraları savurdu,
Yüreğimden kırık notalar düştü.
Gecenin koynunda bir sır gizlenir,
Sessizlik bile acıyı saklamaz.
Aynalarda yüzüm değil,
Bin paramparça ben yansır.
Ört gözlerini üzerime
Çünkü karanlık senden daha merhametli.
Çünkü bakışların her seferinde
Beni biraz daha öldürüyor sessizce.
Bir dal kırıldığında ormanda duyulmaz,
Ama kalpte kopan ses göğe yükselir.
Ben sustum, sen duymadın,
Küller bile bana ağıt yaktı.
Bir gün zaman bile yorulacak,
Adını anmaktan, izini taşımaktan.
Ama ben,
Hâlâ seni unutamamanın cezasını ödeyeceğim.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz