0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
111
Okunma

"Var olduğumu görmek yerine, yok oluşumu izlemek niye?
Elimden tutmak yerine, elimi bırakmak niye?
Gülüşünle ısıtmak yerine, çatık kaşlarınla üşütmek niye?
Dinlemek yerine, sağır olmak niye?
Beni yüceltmek yerine, tonlarca ağırlığın altında ezmek niye?
Ufak bir tebessüm ettirmek yerine, tuzlu gözyaşlarımı akıtmak niye?
Senin yanında bile seni özleyen beni sensiz bırakmak niye?
Acıttıklarınla geride kalmak isterken, tekrar acınla yanmak niye?
Senin yokluğunla savaşan beni, yokluğunla korkutmak niye?
Hayat bir öğretmendi, ben de öğrenciydim.
Tam geçmeye çalışırken sınıfta ’SENDE KALDIM YİNE’."