0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
119
Okunma
Saramıyorum ruhumun yaralarını,
Geceden kalma bir karanlık,
sarmış içimi,
Aydınlatamıyorum açılan sabahlarımı,
Güneşim buz tuttu,
Ay’ım küstü geceye.
Sana her koştuğumda,
Engeller diken gibi saplanıyor ayaklarıma.
Hasret adlı taşlara takılıp düşüyorum… umutsuzluğa.
Sokağına çıkar mıyım, En Sevgili?
Yorgun ayaklarım, inatçı kalbim…
Yürüyerek varabilir mi sana?
Ruhum ulaşabilir mi, evine, yurduna?
Gökyüzüme doğar mısın, En Sevgili?
Karanlık bulutlarımı aydınlatır mısın, ansızın bir gece…
Geç kaldım. hayata ve sana.
Yazamadım bizi, sayfalara.
#moonkerimova
5.0
100% (2)
