Benim Soylu KedimDilimden hiç düşmüyor, kaybolan kedimden söz ediyorum, Sanki gurbete gitti, orada çalışıp çabalıyor, para biriktiriyor, Aylar geçti gelmedi, görünen o ki yıllar sonra da gelmeyecek, Yaşlı kalbim onun üzüntüsünden giderek daha küçülecek… Bana öyle tatlı bakıyordu ki, kedim gerçekten soyluydu, O gittikten sonra duygularım sindi, hayatı daha iyi anladım, Şimdi sokakta kendisini soylu zanneden bir köpek kaldı, Bir de onunla hırlaşan meczup kedi, bunları yazmıştım… Onlar hakkında yazmak kolay, savunma politikaları yok, Kolayına kaçıyorum galiba, hep hayvanları anlatıyorum, Madem aklıma geldi, o halde adaletin gereğini yapacağım, Anında görüntü diyeceğim ve konuyu değiştireceğim… Günlerden bir gündü, üst kattaki komşuma gitmiştim, Laf lafı açtı, konuştukça konuştuk, söz sırası bana geldi, Dağarcığımda kedim vardı sadece, ben de ondan söz ettim, Ne kadar kıskanç bir kadınmış, doğrusu çok ayıpladım… |