Sen beni bir kere terk ettin!
Ama...
Ben seni bin kere kaybettim!
Nasıl?..

Önce terk ettiğin de kaybettim!
Sonra o gece dönmeni bekledim...
Bekledim, bekledim ve kaybettim!

Sonra o gece rüyamda gördüm!
Ama!..
Gözlerim kurumuş uyumuyordum!
Nasıl!..

Önce uyuyorum sandım kaybettim!
Sonra uyumadığımı anladım...
Bakındım, bulamadım ve kaybettim!

Ertesi gün oldu ertesi ay oldu!
Ama...
Baktım takvime yaprak aynı!
Nasıl?..

Önce hergün sonra her ay kaybettim!
Sonra günlerin geçmediğini farkettim...
Hem zamanı hem seni kaybettim!

Gezdiğimiz yerlere gittim hep!
Ama...
O evden ayrılmadım hiç!
Nasıl?..

Önce evde aradım,
Sonra mahalleye bakındım,
İstanbul’u didik didik ettim,
Yetmedi şehirler aştım,
Ülkelere haber saldım,
Seni hiç bulamadım!
Ve tekrar tekrar kaybettim!

Sonra döndüm,
Beni terk ettiğin o eve,
O seneye...
Çünkü,
Ben her şeyimi,
Orada bıraktım!..