0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
268
Okunma
GECENİN SİYAHINDA...
Gecenin siyahında açtım içimi,
suskun bir gökyüzüne astım kırık dualarımı.
Ay yoktu,
yıldızlar, sanki günahlarımı seyretmekten vazgeçmişti.
Zaman, bir mezar taşı gibi oturmuṣtu içime
ve ben…
adını anmaktan bile korkan bir hatıra gibiydim.
Kalbim, rüzgârsız bir kuyuya düştü o gece
ne ses vardı, ne yankı,
sadece yitik bir “neden” dolanıyordu karanlıkta.
Bilsen,
sadece bir tebessümünle dirilirdi içimdeki yangınlar,
ama sen,
gülüşünü sonsuza denk bir kışa mühürledin.
Gecenin siyahında,
ben kendime rastladım,
yüzümde senin bıraktığın izlerle
Ve anladım’ ki
bazı yokluklar, var olmaktan daha derin daha acı...
Işte öyle
S.K.
5.0
100% (4)
