Gülmeyen kader
Bulutlar hiç gülmeyen kaderime ağlıyor sanki
düşen her yağmur tanesi benim ıstırabım tabiat sensizliğe yas tutmuş matem var sanki solmuş resmine damlar kanlı gözyaşlarım Dalıp giderim maziye mutlu günlere geceleri keder sabahları dert üretmişim yolum düşer oldu her dem meyhanelere masamdaki boş şişeler gibi bitmişim En kurak topraklara hasretini yağdırıyorum daha doğmayan güneşten seni dileniyorum dönmeyeceğini bile bile.. ve yine sabaha dek çılgınlar gibi içiyorum. Ali Uzgur |