KEMANCI KIZkemanından çıkan nağmeler içine akan gözyaşları idi.. hayatı sokaklarda keman çalarak geçmekteydi.. keman çalıyor karnını doyuruyordu... bazen ac..bazen tok.. geçiyordu günleri.. kemanından çıkan nağmeler yaşadıklarının acı hikayesi gibiydi... küçük yürekten dökülen yaşam öyküsünün hikayesi bir de dostu vardı.. küçük bir köpek ona eşlik etmekteydi çok güzel bir dostluk kurmuşlardı.. oyuncak ayısı da yanıbaşındaydı.. sokaklarda dolaşıp kemanı ile karnını doyurur... günlerini geçirirlerdi sokaklardı onların dert ortağı önce dostunu ,kaybetti.. çok acı çekiyordu kemanından çıkan nağmeler daha çok acı verir olmustu kendine.. sevdiğını kaybetmenin daha bir çökmüştü içine nasıl bir duygudur bu dost acısı.. ŞİİR DOSTU VİLDAN GULDAĞLI 02.11.2008-23.23 |