1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
227
Okunma
Zifiri
Gözlerimi istedi;verdim,göremedi yüzümü,özümde!
ellerimi istedi;tuttum,koptu parmakları tenimde
sarıl bana dedi;sarıldım,kayboldu,kollarımda
dudaklarını uzattı;öptüm,kızılca kıyamet koptu sonunda
soluğumu sordu;yangın var dedim;küllenmiş sonsuza
başımı istedi;adakladım omzuna; sabah oldu,keskin hızla
ayaklarımı istedi;yürüdüm çıkmaz sokağa,yanyana
renklerini istedi,doğan güneşin,bir demet menekşe adında
düşlerime sarmalayıp uzattım,morun kızıla döndüğü o aptal anda
uyandım,kızılcık dalında,kırağı çalmış,martl’a zifiri
Volkan Kemal
Bu şiirsel düttürü, düşleri mart’layanlara adaklanmıştır.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz