Bir elveda diyebilmeli insan,
Hüzne, geceye, ve hatta çileye,
Vazgeçmeyi bilmeli insan,
Kibirden, hırstan, bağnazlıktan.

Bakmak yeterli değil, görebilmeli insan,
Elini göğsüne koyup, duyabilmeli ritmini,
Ağlayabilmeli, düşüncelerini açık etmeli bazen,
Herşeyden önce insan olabilmeli insan...

Tıkamamalı kulaklarını, çaresizlerin feryatlarına,
El olabilmeli, ışık hatta kararan umutlara,
Ne gerek var savaşa, ne gerek var bu kavgaya,
Düşmanlık ne saçma, dost olabilmeli insan.

Yorgan olmalı soğuk kış gecelerine,
Duvar olamasa da yuva olmalı evsizlere,
Yaradılışı gereği en azından,
Merhametli olmalı, Mansur olabilmeli insan.

Su verebilmeli kurumaya yüz tutmuş bir bitkiye,
Can olabilmeli, ümidini yitirmiş düşüncelere,
Ay olmalı geceye, güneş olmalı belki,
Yetim sevindirip, mesud olabilmeli insan.

Uyan artık ey insanoğlu, dur de bu gidişata,
Aklinla, çıkarlarınla değil, vicdaninla bak dünyaya,
Ölümsüz değilsin, sonsuz değilsin,
Hakk-ı bulabilmeli, hakkaniyetli olabilmeli insan.

28.03.2025 05.30