0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
210
Okunma
Yolum her zaman düz olmadı.
Bazen ayağıma taşlar takıldı,
bazen de yüreğime ağırlıklar
Ama yılmadım,
Çünkü ben, yolun çiçekli değil
Işıklı olmasını diledim hep
Dikenli patikalardan geçerken
Her adımıma bir umut serptim,
Bir tebessüm koydum kalbimin kıyısına
Bir dua fısıldadım gecenin sessizliğine
Karanlık çöktüğünde bile biliyordum
İçimde bir ışık vardı hissediyordum,
Ne fırtınalara yenilir
Ne gölgelerden korkar
Ben yürüdükçe o ışık büyür
Ve zamanla aydınlatir insanı,
Dışarıdan gelen ışık değil
İçinde taşıdığı ışıktır odur
O bir nur ve bir enerji
Mutluluk belkide ,
İşte o yüzden, yolum dikenli de olsa
Adımlarımı umutla süslerim
Çünkü içimdeki ışık,
Hiçbir karanlığa boyun eğmez.....
Meltem Mesture Güven
5.0
100% (4)
