Bir kitabın hayatımı değiştireceğini hiç düşünmemiştim
Elime sadece bir kitap değil yüz yılın sessizliğini aldım

O gün eski bir sokağın köşesindeki küçük sahafın kapısını ittim
Kapının üzerindeki çan yorgun bir sesle çaldı
Dışarıdaki bütün gürültü sustu içeriye yılların biriktirdiği sessizlik sinmişti
Rafların arasından süzülen ışık havadaki toz zerrelerini altın gibi parlatıyordu

Kitap sırtlarının arasından yürürken parmak uçlarımda başka hayatların izini hissettim
Her biri bir yolculuktu ama arka köşedeki tozlu raf sanki beni çağırıyordu

Ve onu gördüm
İnce bordo kaplı bir defter
Kitap değil defter değil
Kapak kenarları yıpranmış rengi solmuştu
Üzerinde ne isim vardı ne tarih
Sadece ince bir çizik Kaybolanlar için

Defteri elime aldım
Toz parmaklarımı kapladı
İçinden çok eski bir nefes yüzüme çarptı
Sayfaları titreyerek açtım

İlk sayfa bomboştu
İkinci sayfa ise sararmış kâğıdın ortasında solgun mürekkeple yazılmış bir cümle taşıyordu

Bu kelimeleri sana sakladım Eğer bu defteri bulduysan bil ki yarım kalan hikâyemi tamamlamaya çağrıldın

Kelimeler yılların yorgunluğuna rağmen canlıydı
Sanki biri tam karşımda durmuş fısıldamış gibiydi

Defteri çantama koyarken fark etmedim bile
Sokak aynıydı ama ben artık aynı değildim
Bilmiyordum ki bu defter beni başka zamanlara başka insanlara ve kendi eksik hikâyeme götürecek

İlk sayfa kapandı
Sırada ikinci sayfa var İlk Satırın Sırrı

Kayıp Defter 1 Bölüm – Devam Edecek
İsmail Gökkuş