*YOL VERMEZ Kİ GİDEYİM*Doğduğum yerleri özledim gardaş Sıra dağlar, yol vermez ki gideyim Eskiden ne güzel aşardık dağ, taş Gurbet çeker; yol vermez ki gideyim. Kokusu burnumda tütüyor köyün Başkaydı lezzeti ekmekle, çayın Başını çekerdim toyda halayın Yokluk büker; yol vermez ki gideyim. Uzun kış gecesi toplu muhabbet Sabahlara kadar uzardı sohbet Gönül gideceğim bu yılda sabret Dertler çöker; yol vermez ki gideyim. Varır isem gezeceğim sılayı Göreceğim emmi, dayı, halayı Yiyeceğim çiylemeyle, çalmayı Hasret söker; yol vermez ki gideyim. Gönül arzuluyor her gün can atar Sırttaki kabirde ecdadım yatar Kalacağım hasret bitene kadar Yıllar seker; yol vermez ki gideyim. Tanıdık simalar birçoğu göçmüş Sağlığı bozulmuş kalanlar çökmüş Ömürlük çınarlar yaprağın dökmüş Sevdam yakar; yol vermez ki gideyim. OZANMERDAN doldu saçında kırlar Yaşlanmış bellekler belki hatırlar Rüyama giriyor türbe yatırlar Özlem çıkar; yol vermez ki gideyim OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/İZMİR/03/11/2008 |
özlemler;
yüreklerde yanan sönmez ateşlerdir...
ayrılıklarsa özlemleri çoğaltır ...
Özlemlerinizin son bulması dileklerimle..
Selam ve dua ile..