Ey kalbin en kuytusunda gizlenen merhamet!
Affa muhtaç bir ruhum, günahın gölgesinde,
Ne varsa üzerimde, sana sığınıyorum işte.

Ben ne seyyah kaldım, ne seherdeki âşık,
Yollar uzadı, adımlar sustu, nefesim bile şaşkın,
Bir damla af için geldim, bütün benliğimle, çıplak.

Ey Rahman, ey Gafur, ey Settar!
Ne göz yaşımı saklayabildim ne hicranımı,
Yine de getirdim hepsini, secdene serdim birer birer.

İçimde ne varsa, ya sil ya da sev beni,
Ama beni bensiz bırakma, sensizlik ateşten beter,
Avare oldum, mecalsiz kaldım, mağfiretine düştüm yeter.

Ne bir iddiam kaldı ne de ismimin gölgesi,
Ben geldim, ama ellerim boş, kalbim paramparça,
Yalnız sen toparla beni, çünkü ben çoktan dağıldım.

Biliyorum, merhametin deryadır, ben kum tanesi,
Ne kadar uzağa sürüklensem de affın hep yakın,
Mağfiretinle dirilirse kalbim, işte o zaman hakikaten varım...

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(12 Haziran 2025)