0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
171
Okunma
cesaret edemediğimiz bir şey
büyüdü yavaşça içimizde
herkesin sırt çevirdiği bir aşkın,
nasıl evim olabildiğini sordum çokça kendime...
aynaya baktığımda göremediğim,
içimde gizli olan hallerimi
sadece gözlerinde buldum
seninle tamamlandım
seninle eksildim
ama her halimle bendim
seviştik,
gizli saklı karanlıklarda,
bilinmeyen saatlerde,
varlığı oldukça inkar edilen bir dilde
bazen bir bakıştı tek dayanağımız
bazen ise bir gülüş sabaha kadar tutardı bizi ayakta
lakin anlatamadık kimseye...
içimizde taşıdığımız aşkın utancını kendimize ait sanarak ödedik yıllarca
ama kimse bilmedi bizi,
bilemezdi de...
`rin kaulitz
